Sarman kedim evden yalnız çıkmama izin vermiyor
Bakkala gitsem benle, sahilde dolaşmak istesem peşimde
Evin yolunu bulamam diye korkuyor sanıyorum..
Bazen uzun bir yol yürümek istiyorum ,
Belki de dönmem bu sefer diye çıkıyorum
Bakıyorum peşimde..
Sarman kedim evin yolunu bulamaz diye dönüyorum…
Beraber yürüdüğümüzde ağaçlara çıkıyor…
Bunu bana gücünü göstermek için mi yapıyor?
Bak seni nasıl da koruyorum, sen hiç merak etme mi diyor?
Bende peşinden ağaca çıkayım mı istiyor?
Sarman kedimi hiç anlamıyorum…
Bazen yanlışlıkla ayağına basıyorum..
Yeni gelen kocaman köpekle ondan daha fazla oynuyorum,
Ona haber vermeden kaçtığımda oldu ,
Yine de o beni sevmeye devam ediyor ,
Sarman kedimi sadece sevgiden yapmışlar..
Dün kendime ekmek , ona mama almaya çıktım
O uyanmadan , uykusu ağırdır…
Yolun ortasında yavru bir sarman ..
Durup kenara kaldırma zahmetine girmemiş vuran
Son nefesini gördüm,
Kenara aldım,
Kuruğundan tutup çöp koyteynırına attım…
Ekmeğimle mamam elimde ,
Sokağın başında benim sarmanım bekliyor,
Kahvaltımızı yaptık beraber
Hiç gözyaşı yoktu ortalıkta,
Benim sarmanım yanımda ,
Cinayetin konusunu açmadım,
Kimseye söylemedim,
Unutmak istediğim şeyler vardı ve hayat devam ediyordu….
