BAŞARACAĞIM AMA NEYİ?
“Başarısız oldum.”
“Başarısızım galiba.”
“Ama ben başaramadım.”
Bu cümleleri tekil olaylardan sonra değil de, genelleştirerek hayatın ve kendin ile ilgili söylediğinde bağlam tamamen değişiyor. Kendini başarısız olarak tanımlıyorsun ancak şu soruyu cevapsız bırakıyorsun. “Sen ne yaptığında başarılı olacaksın?”
Yani aslında BAŞARI, SENİN için ne anlama geliyor? Bu sorunun cevabının ÖZNEL olması gerekli. Ancak yaşadığımız dünyada öğrendiğimiz ; bu hayatta başarılı olanlar ve başarısız olanların olduğu.Tamamlanması gereken bir takım kriterler var ve bunlar tamamlandığında kendine başarılıyım diyebilirsin. Bu “Kriterler” genel olarak toplumun üzerine mütabakat ettiği-ev,araba,evlilik,iş,para,çocuk/lar…hepsini tamamlamlarsan JACKPOOOT-
Peki biraz daha ayrıntılı bakabilir miyiz bu kavrama ….
Başarının tanımı tam olarak nedir? TDK’ya göre “başarmak; bir işin üstesinden gelmek ve başarı da bu eylemi gerçekleştirmek” demek. Bu tanıma baktığımızda değerlendirmenin tekil eylemler üzerinden yapılması gerektiğini görüyoruz. Aslında gelmek istediğim nokta ; çok başarılı dediğimiz kişilerin başarılı olduğu belli bir alandan bahsediyoruz. Bir kişi para ile meselelerini kolayca (belki zorlanarak) halletmiş ve çok para kazanıyor olabilir. Ancak bu çok başarılı dediğimiz kişi, kendi ile ilgili meselelerini hiç düşünmemiş orada hiç farkında olmadığı bir sürü olumsuz ve kendisine zarar veren savunma mekanizması ile yaşıyor, bağışıklığı çökmüş ya da birçok hastalıkla boğuşuyor olabilir. Yani o kişi aslında içeriden huzurlu ve mutlu olmayabilir. Evet, o klasik noktaya geldim. ”Para mutluluk getirir mi?”😊 Araştırmalar; bugün lotoyu kazanırsanız tabii ki mutluluk seviyenizde ciddi bir yükselme olacağını ancak bundan bir sene sonrasında yine mutluluk seviyesi olarak şuanda olduğunuz noktaya geleceğinizi söylüyor. Mutluluk konusunu burada açmış olduk. Peki o zaman başarı dediğimiz şey MUTLULUK mudur? Ulaşılması gereken Nirvana orası mı ? Mutluluk çalışmaları mutluluğun tek başına, süresiz bir şey olmadığını söylüyor. Her an için dönüşen, yıkılan ve sonra yeniden inşa edilen bir kavram ve tam da bu yüzden anlamlı. Yani mutlu bir insanım, bu benim başarım diyebilir miyim?
Görünüşe göre hayır.
Öyle görünüyor ki aslında benim kendimle ilgili öznel “Başarılı mıyım?” değerlendirmem kendi hakkımda kafamda dönen öykümde yatıyor. Bu öykü aslında yanlı olan hafıza kayıtlarımda gizli. Yani bu sorunun cevabı da içerisinde bulunduğum ruh haline göre değişiyor. Bu soruyu kendime nereden ve hangi konu ile ilgili sorduğuma göre değişiyor. Çocukluğumdan itibaren en yakın bakım verenlerimden bana iletilen mesajların alt yapısını oluşturduğu, yakın çevremin tuzunu eklediği ve üzerine toplumun baharat serpiştirdiği bir hikaye bu. Kendimle ilgili sorduğum çoğu soruya bu perspektiften cevap verebiliyorum. Yani bu cevaplar bana ait bile olmayabilir. O zaman bu cevaplara ne kadar tutunmalıyım? Bu cevaplara tutunmayacaksam bunlarla ne yapacağım. Buradan çıkan sonuç nedir?
Aslında basit; hikayemin farkında olmam ancak o hikayenin benim gerçekliğim olduğuna inanmamam gerekiyor. Hikayem hem beynimde hem de bedenimde ince ince işlenmiş. Bugün nereden yaşadığımı bu hikayeyi okuyarak öğrenebilirim. O halde okuma yazma öğrenmem şart ancak her okuduğuma inanmam gerekmiyor. Başarılı olmak ile ilgili hikayem bana bir şeyler anlatabilir. Ancak başarım da tekil olaylar çerçevesinde değerlendirilmesi gereken ve her an yeniden yazabileceğim bir HİKAYENİN parçası.